Marie Bangura uit Sierra Leone herinnert zich hoe het is om met een lege maag naar school te gaan. Ze kent ook de onmacht om als moeder je kinderen geen maaltijd te kunnen geven. ‘In juli en augustus kan ik mijn kinderen om de twee dagen een maaltijd geven.’ Komt er ooit een generatie die niet opgroeit met een hongerperiode in juli en augustus?
Al generaties lang zijn de oogsten van kleinschalige boeren in Sierra Leone niet voldoende om een jaar van te leven. Oorzaken zijn verarmde landbouwgrond en arbeidsintensieve, traditionele landbouwtechnieken. Daardoor hebben ieder jaar meer dan een miljoen mensen in juli en augustus onvoldoende te eten. Dat werkt door in de gezinnen en belemmert kinderen in hun ontwikkeling. ‘Ik stopte na de derde klas op de basisschool’, herinnert Marie zich.
Ze is moeder van negen kinderen. Haar kinderen zijn tijdens de hongermaanden vaker ziek en gaan dan niet naar school. Het gezin woont in een klein dorp in het noorden van Sierra Leone. Alle gezinnen in het dorp lijden onder de hongerperiode.
‘Alle gezinnen in het dorp lijden onder de hongerperiode’
Schoolgeld en cashews
Maar dit jaar was anders. Toen in september de rijstoogst begon, lag in het pakhuis nog voldoende rijst om alle gezinnen in het dorp enkele maanden te voeden. De afgelopen drie jaar trokken Woord en Daad en partnerorganisaties in Sierra Leone op met Marie en de andere rijstboeren in het dorp. Ze leerden hun oogst vergroten, waardoor er nu voldoende voedsel is.
Dat heeft grote gevolgen voor de gezinnen. ‘De kinderen waren dit jaar niet ziek, omdat ze twee keer per dag een maaltijd kregen.’ Marie kon zelfs een deel van de rijst verkopen. Daarmee betaalde ze schoolkosten voor twee kinderen en plantte ze cashewbomen, die straks extra inkomsten gaan opleveren.
